Zelfvereiking

Ik wordt zo nu en dan aangesproken met de vraag: ‘Hoe gaat het met jou?’. Behoudens wat hobbels her en der in de regel goed, zo ook vandaag. Voor mij is er niet zo veel veranderd. Ik stel al jaren mijn manier van leven ‘in Frage’ en dat kan ik binnen het licht van de huidige omstandigheden alleen maar zien als een voor mij goede instelling.

Ja zakelijk – en dus financieel – is het natuurlijk even wat minder. Concreet inmiddels 4 opdrachten uitgesteld; omdat het soms niet anders kan (The Bobbleshop events) of soms niet anders mag (investeringen voor zo dadelijk anno AC 0). Maar ik troost mij met de gedachte dat er sprake is van uitstel, geen afstel.

B.C. A.C.?

Nu ik er over schrijf schiet me in een keer iets te binnen. De gelovigen hebben een B.C. en een A.C. maar nu heeft ook de economie – en zijn gelovigen – zijn eigen B.C. en A.C.; 2020, een behoorlijk symbolisch, repeterend getal.
Ik stel voor dat we, op het moment dat de zon zijn diepte-, of hoogtepunt (afhankelijk van jou GPS coördinaten) bereikt, de datum resetten naar 0. De hele wereld heeft dan te maken gehad met het extreem goed gedocumenteerde C.; dwars over alle continenten en geloven heen. Omdat we vrijwel allemaal geloven in de economie en de kerk der rede kunnen we dus volgend jaar, per 21 december – de zonnewende – het jaar a.C. 00 inluiden; dat mag van mij met kerkklokken maar ook met een like als je nog steeds Facebook, Instagram of LinkedIn gebruikt. We voeren vanaf dat moment een seculiere datum waarbij we ons laten leiden door de zon en de aarde die, met de kennis die ik heb, erom heen draait.

A.C. D.C.?

Persoonlijk pleit ik vandaag voor ACDC en om maar even binnen de christelijke denkkaders te blijven natuurlijk met het nummer ‘Highway to Hell’. Als vrolijk intermezzo tijdens mijn gekakel.

Het voelt zeer onprettig als de bodem onder je weggeslagen wordt maar geloof me .. het is tijdelijk. De mens is flexibel én koppig. Nu zijn we flexibel en over enkele maanden gaan de meesten weer verder met het kopen van SUV’s of schoenen en t-shirts met schreeuwende logo’s.

Maar, toch nog even terug naar het thema zelfvereiking. Zoals ik al schreef, voor mij verandert er niet zo veel. Ik nam altijd al veel tijd voor lezen en reflectie en dat doe ik vandaag dus ook. Zo lees ik nu: ‘This Life’ van Martin Hägglund. Erg toepasselijk. En in bed de fantastische verhalen van Roald Dahl; schokkend. Je kent ongetwijfeld zijn ‘Charly en de Chocoladefabriek’ of ‘Matilda’. Hij heeft ook verhalen voor ‘volwassenen’ – spuug – geschreven.

Verdiep je eens in ‘De Kleine Goedheid‘, een visie van de Frans-joodse schrijver en filosoof Emmanuel Levinas. Dat we niet zo groot hoeven te denken en alleen al het geven van een beetje aandacht aan de mensen om ons heen, de Ander, het leven zin geeft. Gevende zelfverrijking. Contradictio in terminis.

Schrijfvout?

Nee, de titel van deze tekst is geen schrijfvout :). Het is een nieuw Nederlands woord. Je zelf verrijken of je zelf vereiken; zelfvereiking. Maak je zelf sterk als een eik. Vul je zelf met kennis, ervaring en groei naar het wild, aldus Thoreau in ‘Wandelen’, p. 60.

PS: Mijn vriend Gijs stelt zojuist voor dat we het nieuwjaar naar voren trekken en in laten gaan op 21 juni. Dan duurt de crisis wat minder lang. Hier valt wat voor te zeggen.