Liefhebben

Peet stelt voor om naar het filmhuis te gaan. Ik word vrolijk van de gedachte en visualiseer :) Ik mag kiezen en zie dat de verfilming van het boek ‘Drive my Car‘ van Murakami draait.

Vorig jaar had ik een van Murakami’s boeken – De Opwindvogelkronieken, heerlijk absurd – gelezen en ik ben nieuwsgierig naar deze film. Vorige week wilde ik hem al zien maar Giovanni had geen trek in drie uur ingetogen beeldvoering. Voor vanavond besluit ik de diepte te laten voor wat het is en kies het luchtige Licorice Pizza; een heerlijk coming of age film over de liefde tussen een jongen en een jonge vrouw. De ontwikkeling van de relatie wordt mooi weergegeven, terugkerende elementen, het rennen, naar elkaar toe.

Als we tegen middernacht uit de warme bioscoop komen hakt de kou erin. Ik zet mijn muts op. Peet vraagt of we nog even bij Dollars binnen zullen wippen hoewel ik voel dat ze liever naar huis terug fietst. We doen het toch en komen in het lawaai van Duncan, die zijn klassiekers opvoert.

Ontbinden

Als we nog maar net binnen zijn worden we aangesproken door twee malloten. De kale werpt zich op Peet en de bolle begint op mij in te hakken. Hij vertelt dat hij het fijn vindt om mensen van zijn eigen leeftijd te zien waar de bezoekers steeds jonger worden. Hij kraamt een heleboel onzin uit, alsof hij mij al jaren kent, ik laat hem :)
Hij vertelt me ook dat hij sinds enkele jaren schildert en laat eigen werk aan mij zien. Ik ben niet zo heel erg geïnteresseerd in hoe het eruit ziet, het feit, dat hij schildert, vind ik mooi. Ik houd van mensen die expressief zijn en proberen hun gevoelens te visualiseren. Mooi of niet is subjectief dus niet belangrijk.
Hij wil verbinding uitbeelden omdat het volgens hem belangrijk is om te verbinden. Ik hoor en lees het veel, de laatste maanden; een populair woord. Ik vind het weinig zeggend en aan inflatie onderhevig, het tegenovergestelde van ontbinden. Waar de meesten mensen om mij heen woordelijk vol zijn van verbinding ga ik voor ontbinden.

Ik houd van expressie en intensieve mensen. Het heeft lang geduurd voordat ik me hiervan bewust werd. Expressie in elke vorm, het vertalen van gevoelens naar vorm, beweging, geluid, tekst of interactie. De twee mannen gaan naar buiten, Peet en ik blijven, binnen. We nemen een drankje, bewegen mee met Duncan maar komen niet in zijn flow. Dollars is gaaf maar de herhaling, het toneelstuk, het is me te duidelijk en ik sta, steeds verder af, van wat gebeurt.

Ik wil naar huis. We pakken onze jassen. Muts op, handschoenen aan. Ik duw Peet – hoge hakken en zware fiets – de brug omhoog, de heuvel over, in stilte, samen fietsend, naar huis. Onderweg denk ik terug aan dat warrige gesprek.
Hij vond dat ik meer moest voelen. Ha, kun je je gevoelens begrijpen? Accepteren in ieder geval. De finesse van het gesprek is mij ontgaan in het lawaai van Dollars Live des vrijdags nacht. Het liefst was ik verdwenen in de muziek en op de dansvloer maar deze avond niet. Het is bijzonder dat hij ons aansprak, dat hij schildert en dus een mens is die zich probeert te uiten.

Tijdens het fietsen bedenk ik dat kunst niet meer is dan een methode om gevoelens over te dragen. In een keer begrijp ik dat er één ware kunst is en dat is de kunst van het liefhebben.

Wow, lief hebben. Dat oude hebben weer. Is liefhebben vergelijkbaar met schoonheid zien? Waarom uiten in kunst als je ook daadwerkelijk kunt liefhebben?

NS
Ei en avocado op brood? Ik wil een foto koppelen en raadpleeg mijn album maar kan niets vinden. Luca zet op dat moment een broodplank voor mijn neus met een mooi belegde boterham. Liefhebben = eten voor elkaar klaar maken :) Wow.

NNS
Ja, uiten in kunst omdat je wilt delen. Omdat je andere mensen deel wilt laten hebben in dat wat jij ervaart. Ja. Daarom is er kunst.

NNNS
Een paar dagen na mijn bevinding bots ik op een citaat van Van Gogh: “There is nothing more truly artistic than to love people.” Ik zelf trek het breder en natuurlijk, het liefhebben van mensen, is wellicht de grootste kunst! Het is eenvoudig om iemand lief te hebben die goed voor mij is maar hoe kan ik iemand liefhebben die mij, al dan niet moedwillig, pijn doet of belemmert? Heb ik te leren of ben ik er juist voor die persoon?