Waar blijven de UFO’s

Ik was een jaar of tien. We staan midden op een kruispunt ergens in Limburg. Mijn vader gaat volledig uit zijn plaat. Enkele minuten daarvoor waren wij nog onderweg om midden op de kruising tegen een afslaande vrachtwagen tot stilstand te komen. Ik zit rechts naast mijn vader.

De werkelijke toedracht van deze botsing is mij eerlijk gezegd niet meer helemaal duidelijk, maar ik herinner mij zijn woede die er in drie talen asynchroon uitkwam. Toen even later de politie op de plek des onheils arriveerde was zijn woede nog niet bekoeld en ging hij opnieuw helemaal los met veel handbewegingen en duidingen. Heel even zocht hij steun bij mij, maar ik kon zijn verhaal niet bevestigen. Wellicht vond ik dat hij op zijn minst medeschuldig was aan deze ongunstige samenvoeging.

Ergens in 2020 ben ik mij gaan verdiepen in mens en maatschappij. Een hernieuwde interesse na de interessante literatuur die ik kreeg voorgelegd in de laatste jaren van het voortgezet onderwijs. Ik ben geschokt door alle gebeurtenissen en kan niet wennen aan de manipulerende overheid en het volgzame publiek.
In mijn jeugd heb ik ervaren hoe het is om in een Limburgs dorp op te groeien als zoon ‘van die Italiaan’. Voor mijn gevoel was ik, met de jongens van die andere Italiaan – Marco en Luigi Lai – de enige buitenlander in die gemeenschap. Een randfiguur, in stilte de groep ondergaan.

In 2019 koos ik ervoor om me volledig afzijdig te houden van al dat tumult. Ik genoot tijdens lange wandelingen van de blauwe luchten zoals ik die ook in mijn jeugd heb gezien. Toen ik hoorde over de ontwikkeling van een geneesmiddel was ik blij, denkende aan mijn moeder en haar tanende gezondheid. Pas toen ik me ging verdiepen in het onderwerp en ik de feitelijke cijfers ben gaan onderzoeken snapte ik dat we voor de gek werden gehouden. We werden voorgelogen over de ernst van het gevaar (de IFR), over de effectiviteit en het nut van de maatregelen en voorgelogen over de werkzaamheid en veiligheid van die zogenaamde vaccins*.

* Het is geen vaccin maar een injectie van mRNA, experimentele technologie

Met heel veel macht heeft de overheid geprobeerd om elk ander geluid de mond te snoeren. Alle media scandeerden dezelfde boodschap zoals Goebbels dit in andere tijden uitstekend voor elkaar had gekregen. Zonder het een kon het ander niet bestaan. De bankrekening van ondermijnend geluid werd opgezegd, de verkondiger opgepakt, demonstranten tegen het beleid uit elkaar geslagen, opgejaagd, tegen de muur gespoten en, nota bene, door Duitse herdershonden aangevallen. Lichamelijk en geestelijk geweld tegen mensen met een ander gezondheidsvisie, mensen zoals ik.

In 2022 was het duidelijk dat de werkelijk invloed van dit, vermoedelijk door de mens ontwikkelde, virus dermate was afgenomen dat je zou kunnen spreken van het einde van de pandemie wat overigens volgens de oorspronkelijke definitie helemaal geen pandemie was maar dat hebben ze omzeild door gewoon op tijd de definitie aan te passen. Er werden meer vragen gesteld door onafhankelijke onderzoekers en de regering en gelieerde instanties deden er alles aan om deze vragen niet te beantwoorden. Met het belastinggeld van de vragenstellers werden zelfs de boetes betaald die door de rechters werden opgelegd. Tot op de dag van vandaag. Wat een grap.

  1. De werkelijke IFR is inmiddels duidelijk en vergelijkbaar met een zware griep zoals we die bijvoorbeeld in 2018 hadden.
  2. De gemiddelde leeftijd van overlijden is met 82,4 jaar ook bekend. Let op, dit is hoger dan de gemiddelde leeftijd voor corona; ik verzin het niet.
  3. De totale afwezigheid van griepdoden in die tijd wordt 100% gecompenseerd door mensen die zijn overleden met C19.
  4. Iedereen doorziet de idioterie van mondmaskers, de anderhalve-meter-maatregel en de totaal onzinnige mens en maatschappij verwoestende lockdowns. Het is allemaal wel duidelijk nu.

Alleen Sywertje moest het boetekleed aantrekken. De Jonge en Rutte kwamen ermee weg. Kuipers is hals over kop gevlucht naar de Oost en Agema, ooit een voorvechter van transparantie en kritisch naar het C19 beleid, is als een blad aan de boom gedraaid. De oversterfte én ondergeboorte mag ook van haar niet worden onderzocht, hoewel het toch mateloos interessant zou moeten zijn om te onderzoeken of – ik noem maar eens wat – de variabele ‘vaccinatiestatus’ daar iets mee te maken heeft! Het RIVM en het CBS past de verwachtingen naar boven bij en in combinatie met een 5-jarig gemiddelde vlakt dat heel erg lekker uit … in minder dan 5 jaar; dus! De extreme toename van het aantal doden per 2022 vergeten we gewoon, voor het gemak. Selectieve retentie, geheel in lijn met Rutte’s afwezigheid van actieve herinnering. Helaas kan en wil ik het niet vergeten en gelukkig met mij velen niet.

De regering voert oorlog, oorlog tegen het volk.

Wat doe je als je fout zit? Dan heb je talrijke strategieën. Ik ben geen specialist moet ik bekennen, maar mijn vader koos er indertijd voor om heel veel lawaai en gebaren te gaan maken. Alsof een overdaad aan emoties iets veranderd aan de feiten. Wellicht dat het even afleidt, maar in mijn ogen kom je er niet ver mee. De feiten zijn er nog steeds, voor je neus.

Wat kan een regering doen als hij fout zit? Daar heb ik allerlei tactieken gezien. Gewoon liegen zoals alleen Rutte dat kan, volledige dommigheid zoals alleen de Jonge dat kan, of vluchten zoals Kuipers dat deed. Feit is dat een foute regering ongelimiteerd geld heeft en met dat geld – belastinggeld – kopen ze om.
Een andere beproefde methode is afleiding. Het oude narratief van het Rode Gevaar wordt opnieuw van stal gehaald. De propaganda machine van de regering schakelt moeiteloos om van het dodelijke virus naar de dodelijke rus. Een gemakkelijk op te wekken angst nadat wij al sinds ’45 door de VS worden platgebombardeerd met dit narratief. Europa verdeeld. In plaats van een harmonieus Europa met Rusland heb je nu een verdeeld Europa. Een Europa dat zich zelf in de voet heeft geschoten. En, ze, hebben, het, nog, steeds, niet, door. De hele wereld om ons heen spint er garen bij en domme Dilan wil Nederlandse laarzen op oekraiense bodem.

In een dorpje in Polen stookt elke woningbezitter op hout. Ik vond dat verrassend. Begreep niet waarom ze niet samenwerkten en bijvoorbeeld een ketel bouwden. De stank in de woningen was voor mij niet te harden. Al helemaal niet met de kennis die ik nu heb. Door samenwerken kun je het leven efficienter inrichten en zou je theoretisch gezien meer tijd over moeten houden voor leukere dingen dan hout sprokkelen en hakken. Zo zie ik ook een supranationale samenwerking in de vorm van bijvoorbeelde de Europeese gemeenschap. Sinds enkele jaren echter pleit ik echter voor minder EU. Ik vind niet dat het heel erg goed gaat en pleit eigenlijk voor een afnemende rol van de EU. Ik vind het een geld verslindend gedrocht geleid door een corrupte Duitste Kriegsministerin die net als Rutte haar SMS’jes (met Bourla, EU Pfizerdeal) wist. Ik pleit ervoor ergens hoog op een berg te gaan zitten en eens goed kijken wat er daar in die stinkende vallei allemaal gebeurt. Ik zou mijzelf de vraag stellen: “Wil ik daar nog wel aan mee doen?”

Afleiding

Als je het verbruid hebt dan kun je schuld bekennen en boete doen, wijzen naar een ander – de wetenschap – of een grote afleidingsmaneuvre opvoeren. Een gigantisch alles omvattend nieuw gevaar propageren waardoor het volk de misstanden uit het verleden vergeet. De grote oorlog, “onze oorlog”, aldus koffiejuffrouw Rutte. Een groot theater, een acteur op het podium, staande ovaties voor zijn heldhaftige vertoning, terwijl op dat moment jonge mannen het leven verliezen. Schuiven met miljarden en grondstoffen. Dreigende taal, spierballen tonen en chantage. Meer miljarden. In plaats van duiven, mannetjes van west naar oost. Im Osten Nichts Neues.

De kamer stemde deze week tegen het uitgeven van 800 miljard voor EU-defensie in de vorm van Eurobonds. Een dag later gaat het kabinet alsnog akkoord met de toezegging van die ongekozen premier. Er moeten meer bommen en granaten vallen, meer doden en gewonden. Het Rusland dat volgens de NPO met ezels materieel vervoert en kuilen graaft met roestige scheppen is een bedreiging voor heel Europa. Er moet en zal een grotere oorlog komen en de rente gaat omhoog. De schuld, de schuld van onze kinderen neemt toe. Begrotingsregels laten we los en ik kan je vertellen hoe een Italiaan hier mee omgaat.

Gisteren sprak ik met Peter Paul over de situatie in de oost. Ik vraag hem hoelang ze daar nu al aan het vechten zijn? Ik vraag hem hoeveel kilometer er in de drie jaar werkelijk veroverd is. Ik vraag hem of hij denkt dat dit komt, omdat het Oekraïense leger zo enorm sterk is? Ik vraag hem op basis van welke gronden hij denkt dat Rusland ook de rest van Europa wil veroveren. Kan hij begrijpen dat Rusland liever niet wil dat Oekraïne bij de NAVO komt, zoals ook indertijd Kennedy liever geen raketten op Cuba zag?

Ik was een jaar of tien. Ik had geen goede kijk op deze botsing tussen de Alfetta en een vrachtwagen. De schade was beperkt tot een kleine deuk. Weinig spannend. De extreme woede van mij vader in zijn eigen unieke taal is mij bijgebleven. Ik zou niet kunnen zeggen wie er nu werkelijk fout zat. Van de vrachtwagenchauffeur weet ik niets. Hij moet rustig zijn gebleven want ik herinner me geen slagenwisseling of fysiek geweld. De politieman moet ook verbaasd hebben staan kijken naar deze opgewonden man.

Volgens mij is er geen Russisch gevaar. Ik heb meer angst voor de invloed van de VS, maar het primaire gevaar zit in ons zelf en in onze maatschappij. Een bevolking die klakkeloos accepteert wat de regering voorschrijft. De regering en het gehersenspoelde ambtenarenapparaat is de weg kwijt. Wij storten ons de afgrond in. Het gaat al jaren slechter en slechter in Nederland, in Europa. De overheid is een gezwel. Er moet gesneden worden met het scherpste wapen; de vraag “Is dat zo?”

NS
Ik ben langzaamaan zover dat ik niet eens die vraag meer hoef te stellen. Een eerlijk antwoord wordt toch niet gegeven. Ik moet mijn verstand en de logica gebruiken en nee zeggen tegen foute beslissingen van foute leiders.

NNS
Defensie en weerbaarheid, is dat hetzelfde? Dan wil ik wel investeren in weerbaarheid; mentale weerbaarheid. Weerbaarheid van het individu. Autonomie van het individu. Zelfredzaamheid, onafhankelijkheid. Daar mogen ze van mij die miljarden aan uitgeven. Een kostenpost die zich terugverdient in lagere zorgkosten, eigenlijk dus een investering. Een bevolking die zelfredzaam is, hoeft geen uitkering of subsidie aan te vragen. Die voorziet in zijn eigen levensbehoefte zonder zijn hand op te houden en te vragen om meer. Ik ben tegen de toenemende verslaving van de bevolking.

NNNS
Zie ik daar een UFO?