Als het je vrienden goed gaat ….
De laatste weken spookt ‘7 Years in Tibet‘ door mijn hoofd waarbij een citaat mij altijd is bijgebleven. Het moment waarop de hoofdrolspeler zijn jaloezie ten aanzien van het geluk van een vriend niet kan verbergen.
Ik heb zelf al heel lang geen jaloezie meer bewust ervaren. Ik kan het me gewoon niet meer herinneren. Nu vergeet ik wel vaker iets :) Ik weet dat ik er vaak wel moeite mee had als ik in mijn vrienden groep ben en ik dan hoor wat ze allemaal betaald krijgen voor het werk dat ze doen en waar ze hun geld aan uitgeven. Als ik dan kijk naar dat wat ikzelf bij elkaar verdien dan steekt dat vaak schamel af. Soms valt dat wel eens zwaar maar dan toch voel ik niet zo zeer jaloezie naar mijn vrienden maar eerder twijfel over mijn manier van leven, mijn keuzes. De laatste jaren heb ik daar overigens geen enkele last meer van omdat ik achter mijn keuzes sta en zie wat het mij allemaal heeft gebracht en nog steeds brengt.
Sinds 19 juni volg ik vrijwel dagelijks een yogales via een docente in India. Door een samenloop van gebeurtenissen ben ik toen op een ochtend gestart en deze specifieke les, buiten, samen met Nimish, was behoorlijk bijzonder, een nevelig zonnetje dat rond half zeven via de bomen onze tuin in schijnt. Toen besloot ik er een manier van leven van te maken en dagelijks een uur tijd te nemen. Deze specifieke vorm van yoga is behoorlijk intensief en een mooie combinatie van diverse facetten. Aan het eind wordt altijd de rust opgezocht met behulp van ontspanningsoefeningen en ademhalingstechnieken. Heel soms ook een kleine vorm van meditatie. Zo ook afgelopen zaterdagochtend.
Mij werd gevraagd een wens te doen. Iets wat niet bij mij past maar ik heb besloten niet altijd meer een mening te hebben en gewoon een beetje mee te stromen. De eerste gedachte schiet binnen en ik schiet hem weg. Een twee gedachte schiet binnen en ook die schiet ik direct weg als gedachte drie zich aandient en blijft. Ik wil me omringen met mensen die gelukkig zijn of willen zijn. Ik wil proberen bij te dragen in het geluk van die mensen. Op dat moment moet ik denken aan die ene scene in de film.
Gisteren via YouTube die bewuste scene gezocht maar ik kon hem niet te vinden. Dus zelf zojuist de film maar even doorgedraaid als ik hem ergens na ruim een uur vind. Anders dan ik me herinner maar toch gelijk. Ja, het is mooi als het je vrienden goed gaat. Ik gun het ze.
A friends good fortune is a blessing. Mooi.
Welcome to Our Neighbourhood. Uitsmijter van Hanks ergens aan het eind van de film. Het mooiste teken in gebarentaal: het ‘vriend‘ teken.