Amygdala vs. Liefde
Het is dinsdagavond en ik ben onderweg naar huis. Halverwege stop ik voor een heerlijke maaltijd bij Frank en Miranda. Beiden zijn in voor een goed gesprek en het gaat over betrokkenheid. Frank voelt zich altijd betrokken tot zijn omgeving en wil bijdragen aan de continuïteit. In de loop der jaren is hij in de hiërarchie van zijn organisatie opgeklommen tot regiomanager en dus eindverantwoordelijk voor de resultaten. In die tijd heeft hij met veel mensen om tafel gezeten en hij vertelt mij dat hij minder naïef geworden is.
Hij vindt dat mensen gestuurd worden door het oerbrein, de wil om te concurreren ten aanzien van materiele objecten en menselijke erkenning, de natuurlijke reflex van vluchten of vechten. Dit oerbrein zou de overheersende kracht zijn. Miranda is het hier niet mee eens en vertelt dat eigenlijk liefde de overheersende kracht is maar in de vaart van zijn verhaal wuift Frank dat weg. Ik herken zijn reactie, heb zelf behoorlijk last van mijn amygdala en moeite met dat vrouwelijke woord liefde. Wel heb ik veel nagedacht en geschreven over liefde waardoor ik de opmerking van Miranda zeer goed hoor. Het gesprek loopt af en ‘liefde vs. amygdala’ wordt deze avond niet verder uitgewerkt.
Op de terugweg denk ik na over het woord. Als ik liefde moet visualiseren dan stel ik me dat voor als een luwe warme golf, een prettig golf. Een dag later in gesprek met Marc valt het woord synchroniciteit. Als iets synchroon loopt dan zou je kunnen zeggen dat het gelijk loopt. Maar is dit dan altijd goed? Ik denk het niet, synchroniciteit hoeft niet perse goed te zijn. Twee gestoorde mannen kunnen elkaar behoorlijk synchroon de kop in slaan.
Ik weet dat vluchten of vechten en het verzamelen van materiele en geestelijke waardering primair gedreven wordt. Ik vraag me af of we in een ideale wereld het oerbrein het raam uit kunnen gooien; in een wereld waarin de liefde regeert. Een wereld waar alle personen zich geliefd voelen en zich zelf lief hebben. Dan hoeft niemand meer van dit of dat, dan hoeft niemand nog vele uren te werken, te bedriegen, te manipuleren of te reageren op een dreiging. Dan hoeft niemand meer zo nodig. Dan kan iedereen gewoon zijn, in liefde, met zijn omgeving.
Als ik de woning verlaat vraagt Frank mij om mijn mening ten aanzien van een kunstwerk. Ik was bang voor die vraag maar had me niet voorbereid. Ik geef een eerlijk antwoord en dat wordt geaccepteerd. Frank geeft een toelichting en vertelt over de kunstenaar. Hij heeft waardering voor zijn keuzes, te leven in een kraakpand, weinig geld, je kent het stereotype. Ik vind dat absoluut niet specifiek bewonderenswaardig en denk dat hij als kunstenaar heel goed kan wonen in een flat of eengezinswoning zou hij 2 of 3 dagen in de week een ‘gewone’ baan hebben. Zou hij dat willen? De kunstenaar zelf vraagt om waardering voor zijn kunst. Ik vertel Frank dat de belangrijkste waardering door hem zelf gegeven moet worden. Echt gezond is het als hij zelf tevreden is met en over zijn creaties. En als dan iemand dit wil ruilen voor geld of een goede maaltijd dan is dat meegenomen.
Ben ik tevreden over deze tekst? Ach, het gaat. Ik schrijf gewoon van me af, het pruttelt al weer een paar dagen, het idee moet beter landen. Amygdala versus liefde. Ha, ik denk dat we ons zelf moeten liefhebben en daar is veel voor nodig, veel van nodig :) Ik heb niet geschreven dat het makkelijk is.
NS
Frank vind zich zelf niet creatief. Dat is me nog eens een opmerking.
NNS
Ik denk dat iedereen creatief is of is geweest. Het wordt door onze overheid echter niet zo gezien waardoor we in het onderwijs hameren op kernvakken. Ik begrijp het wel, begrijp me niet verkeerd :) maar ik denk dat er ruimte is voor meer. Veel meer. Ik denk dat je een econoom kunt zijn, een logistiek medewerker of een verpleegster en nog steeds heel creatief. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Er zou eigenlijk maar een persoon mogen zijn die iets uitsluit en dat ben je zelf. Van mij hoef je niet op creatief.
NNNS
Als je dadelijk creatief bent, vraag me dan niet om mijn mening of waardering maar kijk er zelf naar. Is het goed? Wat vind jij?
NNNNS
Ik weet altijd meteen wanneer iets goed is als ik iets bedenk of schrijf en ook nu, 3 naschriften verder, is het nog steeds niet veel soeps. Woo haa, ik lig in een deuk. Have fun MTHRFCKR.
NNNNNS
The Mann in the Glass
When you get what you want in your struggle for self
And the world makes you king for a day
Just go to the mirror and look at yourself
And see what that man has to say.
NNNNNNS
Ik denk dat liefde nauw verband houdt met integriteit. Man, het blijft gaaf dit. Ik ben er klaar mee, honger. Ga wat te eten maken.
