Auteur: Remo

Het is dinsdagochtend. Ik heb net een beetje gehobbeld en gestretcht op het bruggetje tussen het gras. Het waait, warme lucht, 5 tot 7 Beaufort. Ik wil surfen, bezig met water en wind. Thuis open ik mijn laptop om Oscar een berichtje te sturen of we samen kunnen gaan surfen. Een paar liedjes staan nog open. Ik pak David zijn gitaar en tokkel Overkill. Wat een heerlijk nummer.

De afgelopen weken snel ik dagelijks de koppen die via de MS nieuwsbronnen de wereld in geslingerd worden. Ik zie

Kort na het overlijden van David zat ik bij mijn vader aan bed. hij vroeg mij hoe ik dit zo

Soep op tafel, vanavond. Als ik net de gesneden prei in de pan geschoven heb belt een vriend. Ik vertel hem dat ik soep aan het maken ben. Omdat het nu een minuut of 10 mag sudderen vervolg ik ons gesprek.

Of het wel goed met me gaat?

Deze week was ik getuige van een persmomentje met Hugo – dansen met Janssen – de Jonge. Ik was vrolijk

Het andere geluid is heel dichtbij en toch zo ver weg. Het geluid van mensen die controversiële ideeën durven uit

Ik word wakker, licht in paniek vanuit een frustrerende droom. Iemand heeft een aanbouw gedaan op mijn woning. Het leek

Ik rijd vanochtend naar Nijmegen waar ik zo nu en dan een plekje bezet. Ik wissel graag van omgeving en

Wat Bill nog niet weet is dat je injecties niet in de aderen schiet maar in spiermassa maar dat terzijde.