De grootste tegenstander!

Zo nu en dan bel ik met mijn oude jeugdvriend Jeroen. Hij heeft een uitstekend ontwikkelde kijk op de mens waarbij hij lichaam, geest en de sterrenhemel combineert tot een geheel. Een telefoongesprek met Jeroen brengt altijd inzicht.

De laatste jaren heb ik problemen met mijn motivatie. Omdat een juiste motivatie de helft van je succes bepaalt is dit dus geen onderwerp om te negeren. Tot mijn 29’ste levensjaar heb ik altijd het geeikte pad bewandeld waarbij mijn keuzes min of meer voor mij bepaald werden; veel studie en mijn eerste jaren als werknemer.
Het zat in mijn natuur om te voldoen aan de eisen die werden gesteld en ik haalde altijd de doelstelling. Als de lat hoger werd gelegd presteerde ik zelfs beter. Extrensieke motivatie heeft er altijd voor gezorgd dat ik succesvol was.

In 2000 ging ik zelfstandig; mijn eigen, bewuste keuze. 13 jaar later, heb ik een lekker lopend bedrijf maar toch ben ik niet tevreden. Ik vind dat ik ben vervallen in middelmatigheid. Ik heb een aantal uitstekende ideeen niet verder uitgewerkt dan in gedacthen en dat frustreert. Mijn intrinsieke motivatie is niet excelleren maar ervaren. Iemand die veel wil ervaren zal zelden excelleren behalve dan in ‘leven’ zelf; denk daar maar eens over na.

Maar wat ga ik daar aan doen? Omdat van gedachten wil wisselen bel ik Jeroen.

In mijn gesprek met Jeroen geef ik aan dat ik een tegenstander nodig heb om te excelleren. Jeroen pareert mijn excuus met de opmerking: ‘de grootste tegenstander .. ben je zelf’.