De vreemdeling

Op mijn zoektocht naar iets luchtigs om de balans te herstellen na Levi en Harari. Mijn aandacht wordt getrokken door ‘Middernachtbibliotheek’ dat een vage herinnering aan een boek van Gaarder oproept. Haig vertelt het verhaal van Nora die depressief is en in de Middernachtbibliotheek terecht komt. Dit is de plek waar ze het Boek van Spijt leest en nog heel veel andere boeken opent. Het verhaal laat zich makkelijk voorspellen, de dialogen zijn matig, maar het leest gemakkelijk weg. Als zo vaak vind ik weer nieuwe bronnen, dat maakt lezen, zo leuk.

Via de schrijver maak ik kennis met Hannah Arendt – Totalitarism – en Julia Kristreva. Als ik Wim over Kristreva schrijf, stuurt hij mij een geweldig nummer van Billy Joel. Ik onderzoek het nummer en probeer te begrijpen wat Joel bedoelt. Ik ben slecht in interpretatie van proza.
Kristreva schrijft over ‘de vreemdeling in ons.’ Het nummer van Joel lijkt in eerste lijn te gaan over de gezichten van een ander; gezichten die wij niet te zien krijgen omdat de ander ze verstopt. Ik bedenk dat het ook gezichten kunnen zijn waarvan je zelf niet wist dat je ze had; ge-zichtbaar door contact met een ander. Ik geniet van deze snelle reflectie en zojuist lees dat Joel deze mogelijkheid ook benoemt :)

According to Joel, the song can also relate to how we don’t always know ourselves. He says that his halfhearted suicide attempt at age 21 – he tried to end his life by drinking furniture polish – was an inspiration for the song, as it revealed a dark side of his personality that wasn’t readily apparent.

Heb ik ergens spijt van? Natuurlijk. Natuurlijk zou ik sommige opmerkingen niet gezet willen hebben maar dan toch heb ik altijd van mijzelf geaccepteerd dat ik iets niet goed heb aangepakt. Ik heb altijd van mijzelf geaccepteerd dat ik het op dat moment, niet anders zag of kon, omdat ik de ervaring nog niet had, er niet aan toe of klaar voor was. Dus, hop, vooruit. En vele levens kun je ook in dit leven leiden. Daar heb ik geen middernacht bibliotheek voor nodig.

Het boek probeert ook vorm te geven aan de veel-werelden-interpretatie van de kwantummechanica die beweert dat er oneindig veel parallelle universums bestaan, waarin elke alternatieve mogelijkheid op hetzelfde moment plaatsvindt.
Ik lees inmiddels al sinds midden vorig jaar ‘This Life‘. Nog steeds niet uit, en ook ‘Het mysterie van de Tijd‘, is nog niet geopend, wachtend op mijn boekenbank, ergens in de stapel. Giovanni dendert door mijn hoofd met het antwoord op mijn vraag waarom hij dat horloge draagt :) Ja, ja, ja. Tijd. Ik heb er geen verstand van.

NS
Beroemd is Arendt vanwege haar verslag van het Eichmann-proces in 1961 en haar typering ‘banaliteit van het kwaad’. Volgens Arendt was Eichmann – verantwoordelijk voor het transport van Joden naar concentratiekampen – een bureaucraat die zijn taken zonder nadenken uitvoerde. Ze concludeert dat het kwaad eerder banaal is, niet monsterlijk.

NNS
Ik moet denken aan onze regering. Als ik vandaag wandel met Peet komt het dan toch ook hier en daar ter sprake. Ik vraag me af hoe De Jonge en Rutte met zich zelf kunnen leven. De kinderen van De Jonge? Ik vertel haar dat ik nog steeds niet geloof in slechtheid. Als ik zojuist lees over de banaliteit van het kwaad dan valt het op zijn plek. Ze zijn banaal, niet zozeer onnadenkend. Ze zien gewoon de fout niet.

Valt het Rutte te verwijten? Hij gelooft waarschijnlijk in zich zelf en denkt oprecht dat zijn weg de juiste is. Hij is echter geen vader en dus een incompleet mens, onnatuurlijk. En De Jonge? Die man heeft geen visie waarop hij kan varen en daarnaast ronduit dom. Kunnen ze anders? Nee. Moeten ze weg? Ja. Een incompleet mens als premier met daarnaast een oliedomme egotripper als vicepremier is de slechtst mogelijke combinatie aan de leiding van een volk.