Domme Gans

Gisteren heb ik 2 gansjes dood gereden.

Ik kom terug van een bezoek aan Robert. Als ik terug rijd naar huis is het al donker. Ik neem de binnendoor route via het landbouwgebied als vanuit links Familie Gans voor mijn auto komt. Ik kan niet meer remmen en nog maar beperkt uitwijken vanwege een sloot. Tot mijn spijt raak ik de 2 voorste gansjes. Ik baal. Zie het beeld voor me. Reflecteer. Had ik wat anders kunnen doen? Nee, ik reed, zoals altijd, langzaam maar het was donker en de ganzen waren nagenoeg onzichtbaar. Moet ik terug om te kijken, eventueel helpen met de dood? Ik kan het niet aan. Niet met de andere, nog levende ganzen, erom heen. Ik rijd door. Laf?

Ik baal.

Domme gans. Ik voel meteen de parallel met een gedachte die ik gisteren had, over mijn rol als vader voor Luca en Gio. Vader of Moeder gans, wisten niet beter. Wat is de kans? Ze wisten niet beter en hadden het ook niet bewust kunnen voorkomen. Ik baal.

NS
Dick Bijl weet het ook niet beter. Aan het eind licht hij zijn beslissing toe. Sorry voor die idiote zonnebril en dat gekke hoedje. Ik kijk daar door heen en probeer te leren.

NNS
En dan nu …. tijd voor mijn tekst over e-mailmarketing met een kleine portemonnee.

NNNS
Ganzen moeten ook niet lopen!