Grensoverschrijdend
Dit weekend hebben we maar liefst 3 etappes gelopen. Gevoelsmatig rondom huis want we begonnen zaterdag in Nijmegen om vervolgens via Arnhem in Oosterbeek uit te komen. Dus nog geen tent overnachting deze keer maar een heerlijk kaasplankje, vinno rosso en ons eigen bedje.
Voor mijn verjaardag heb ik van Piet een paar nieuwe stappers via Vinted cadeau gekregen en die zijn nu doorgetest en besmeurd. 50 kilometertjes later heb ik twee kleine blaren aan de binnenkant van beide dikke tenen. Dat valt me mee.
Grens
Het Romeinse Limes pad loopt officieel van west naar oost, maar wij draaien het om. Het geeft de noordelijkste grens aan van het Romeinse Rijk.
Als je een langeafstandswandeling onderneemt kun je er ook een symbolische lading aan mee geven of een tweede doel naast het geografische en de kilometers. Piet’r Pad liepen we tijdens de laatste maanden van een voor Peet heel confronterende periode waarin we behoorlijk veel bagage hebben kunnen afwerpen en nieuwe plannen zijn ontstaan. Het was onze eerste meerdaagse wandeling, samen, met tent en keuken op onze rug. Al vanaf de eerste overnachting wisten we dat dit voor herhaling vatbaar was. Toen we het pad in ’22 afrondden moesten we op zoek naar een nieuw traject.
Vorige maand kruiste onze spontane eendaagse wandeling via een klompenpad het Romeinse Limes pad. Peet wijst me erop. Eigenlijk wel heel erg mooi nu ik het zo beschrijf. De Hollandse klompen doorkruisen de Romeinse Limes, veel toepasselijker, als zoon van een Romein, kan ik het niet verzinnen :) Ik heb het traject dan ook hernoemd tot Remo’s Limes Pad.
Tijdens de wandeling van vandaag kreeg ik een idee over een tweede doel. Ik ga aan de wandel met het construct ‘grens’. Daarover later meer.
Het waren onbedoeld lange wandelingen. De binnenstad van Nijmegen is heel erg mooi. Ik heb dit jaar het boek ‘De Ochtendgave’ gelezen dat verhaalt over de langdurige bezetting van Nijmegen door de Fransen en de rol van soldaten, spionnen en de zogenaamde edelen. Dan loop je in een keer anders door zo’n stad en zie ik een specifieke scène voor me, beneden aan de kade. Vervolgens, via lange, winderige paden, langs de Waal en Nederrijn de derde etappe af sluiten bij het pontje van Oosterbeek. Aan de overkant van de rivier staat ons huis. Maar we hadden pech. Het pontje was nog ‘uit de vaart’ en zal vanaf morgen, 1 april, ook de zondagen varen, op en neer. Tja, dat verzin je niet :) Dus met de bus via Arnhem centrum naar mi casa.
Dit eerste lange wandelweekend hebben we zoals vanouds afgesloten met een pizza die, hoe kan het ook anders, door mijn favoriete Italiaan – Restaurante Roma – in Elst gebakken wordt. Alle wegen leiden naar …
These shoes are made for walking.
NS
Peet, als je nog één keer over poeren – betonnen fundering van een door mij te plaatsen tuinhuis – begint dan laat ik je achter.
NNS
Wij wonen aan de rand van Arnhem. Regelmatig maak ik ’s ochtends een kleine ronde langs het weiland, over het bruggetje en door ons minibos – mét groene specht – en veel water. Het wit-rode vlaggetje op de lantaarnpaal is mij nooit bewust opgevallen, maar het blijkt dat dit de route markering is van het Romeinse Limes pad dat dus, nota bène, bij ons achter langs loopt. Ons huis staat letterlijk op de limes / grens. Gaaf.
