Ik ben schilder

Dit jaar heb ik eindelijk de kwast in de hand genomen. 13 jaar geleden was Wesley de man, en, zoals met alles, tot op de millimeter nauwkeurig, met enkel en alleen .. de allerbeste verf. Daardoor heeft het zo lang kunnen houden.

Het heeft heel erg lang geduurd voor ik ben begonnen. Door dat wat speelde, had ik niet de financiële ruimte om het uit te besteden. Zelfs een potje Sigma was mij al te duur. Daarnaast was het, door het failliet van Peet en de overwaarde in het huis, lang niet zeker of wij hier wel konden blijven wonen.

Ruim 3 jaar geleden leerde ik Philip kennen. Hij hielp ons bij het veilig stellen van de woning en daarvoor had ik extra hulp nodig: financiële hulp, in de eerste plaats. Onze woning was als onderpand ingebracht bij enkele leningen en 1 van die leningen kon ik kopen.
Al het spaargeld had ik uitgeleend, dus ik kon het niet alleen. Ik had hulp nodig. Het moeilijkste moment in mijn leven (ik heb een te groot ego). Ik help anderen en niet andersom. Het verstand, mijn logica en een beetje druk van Peet dwongen mij om het toch te doen. Ik sprong een paar dagen later in mijn autootje en deed een spontane ronde door Gelderland en Limburg met een ongemakkelijk verhaal in alle openheid. Het resultaat was onverwacht en hartverwarmend. Robert met een scheve grijns: “That’s what friends are for”, Giovanni: “Ik ga het je niet lenen … ik geef het je!” en Marcel: “Hoeveel heb je nodig?” Ans, Moniek & Manuel die ons een hele dikke duw in de goede richting geven in extreem gevoelde hartelijkheid. Dank jullie. Het was zo goed. Ook Kitty & Leon, Felicia & Paul Gerard en zelfs mijn moeder met haar laatste beetje spaargeld. Annemiek, die tot op de dag van vandaag, nog met ons meedenkt als ze gisteren nog oude doosjes kwam brengen. Natuurlijk Cecile & Rogér die ik zo vaak citeer: “det dooooon diiiieeee“; wat een waarheid. Ilja, een collega-ondernemer van Peet, die graag mee helpt, omdat ze, in overleg met Peet en Philip, zich zelf dit traject heeft kunnen besparen.

Tot slot …

Hij belt op. “Mijn mail komt niet meer binnen.” Omdat ik in de buurt woont wip ik ’s avonds even aan. Ik houd niet van bellen of mailen. Het liefst kom ik langs, snel, spontaan en ongepland. Het liefst zie ik mijn vrienden en raak ze aan. Ik bel aan en hij doet open. In de woonkamer praten we bij en ik vertel ook mijn verhaal. “Hoe kan ik je helpen?” vraagt hij me. Dat was niet mijn bedoeling. Ik kwam om jouw mailprobleem op te lossen Wesley.
Als je een bedrag moet inzamelen dan zoek je naar een balans. Natuurlijk is het het meest eenvoudig om in één keer van één persoon de volledige som te lenen maar eigenlijk wil je dat niet omdat het leven nu eenmaal in zich onzeker is. Spreiden en ruimte overhouden, voor eventuele tegenvallers. Dat Wesley, de man die ooit mijn huis schilderde, het zo, ongevraagd, voorstelt, was voor mij het meest bijzondere moment. Ik was zo verrast.

Deze week leg ik zelf – sorry Wes – de laatste hand aan het schilderwerk. Ik dacht dat ik klaar zou zijn maar was vier kleine latjes vergeten. De blauwe tape nog op dat raam. Ik ben 2 potten Sigma armer en heb veel geleerd, over schilderen en het een en ander. Alles, nu weer strak, in de verf. Dit hout kan deze winter door en nog een jaar of 8.

Hulp vragen is niet makkelijk. Ik begrijp nu, vanuit eigen ervaring, dat mensen helemaal in de vernieling kunnen raken omdat ze niet om hulp willen vragen.

‘Durf te vragen’ is een van de lessen in de verkoop. Wat is het ergste dat je kan gebeuren?

:)

Dank je wel Wesley en iedereen die ons geholpen heeft. Ook de namen die ik hier maar eventjes niet beschrijf!

NS
Op de foto draag ik de oude short van mijn Pa waarin we ooit samen de afscheiding in Swalmen schilderden. Ik ben er onlangs volledig uitgescheurd. Het is niet meer.

NNS
De ladder is van Oscar. Wanneer kom je hem ophalen mofo? Hij staat in de weg. En Colin, gelukkig liet je me rustig schilderen en hield jij sites en servers overeind. Ik had al moeite genoeg daar hoog op die crappy ladder.

NNNS
De beste schilder van Arnhem en omstreken: Wesley Rodermond!

NNNNS

En als het even niet kon was het ook goed. Zelden ongemakkelijk en eigenlijk altijd fijn om even bij elkaar te komen. Het is …