Ik wil schreeuwen

Ik wil schreeuwen
iK wil schreeuwen
ik Wil schreeuwen
ik wIl schreeuwen
ik wiL schreeuwen
ik wil Schreeuwen
ik wil sChreeuwen
ik wil scHreeuwen
ik wil schReeuwen
ik wil schrEeuwen
ik wil schreEuwen
ik wil schreeUwen
ik wil schreeuWen
ik wil schreeuwEn
ik wil schreeuweN

IK WIL SCHREEUWEN

Ik schrijf …. dat ik wil schreeuwen
Ik schreeuw!

Schreeuw!

Ik heb geschreeuwd, mee geschreeuwd. Enkele clicks verder komt opeens Paradis voorbij …. een beetje wiebelen, in mijn hoofd, in gedachten. Wiebel je mee?

Nu de hele wereld opnieuw gegijzeld is, de grenzen zich andermaal sluiten, mensen naar binnen trekken, nu, opnieuw, besef ik, dat we, in het horizontale, niet kunnen.

Dan gaan we toch de lucht in.

Ik besef dat gesloten deuren mijn vrijheid niet beperken. Mijn vrijheid zit in mijn geest. Daar – kan – ik – overal – naar – toe. Daar kan ik zijn, waar ik maar wil.