In herhaling
Ik ben enkele maanden van het nieuws af en word ook nagenoeg niet meer geprikkeld door bijvoorbeeld Facebook of Instagram. Het enige ‘nieuws’ komt tot mij via LinkedIn, dat ik overwegend zakelijk gebruik, en YouTube; ter lering ende vermaak. Met name de houtbewerkingsvideo’s hebben een extreem rustgevende uitwerking op mij.
Ik sport veel en samen met Peet ben ik begonnen aan een nieuwe langeafstandswandeling. Het is grappig om te zien hoe we daarin onze weg vinden. We weten wat het eindpunt is, maar hebben geen vastomlijnde planning of ritme.
Dit weekend, wilden we eigenlijk weer eens met de tent op de rug, maar het weer werkte tegen, net als Petra’s bilspier en mijn knie. In plaats daarvan wandelen we rustig samen door de stad, krijgen we een vriend op visite en ruimen we op. Zondag besluiten we alsnog een minder lange wandeling te maken en trekken we er, licht bepakt en winddicht, op uit. In de laatste minuut vind ik een traject van 13,03 kilometer rondom Pannerden, centraal gelegen op het Gelders’ Eiland. Veel water, weilanden, wolkenluchten én, niet te vergeten, een koude wind :) De wind trekt alles open.
Op een gegeven moment herken ik een gedeelte. Ik vertel het Peet, maar ze ziet het niet. Pas als we er zijn: “O, ja, Millingen, dat goedkope hotel!” Dat was ik dan weer vergeten. We staan aan het voetgangerspontje naar Millingen, waar we, net als toen, 2 jaar geleden, ook stonden, te wachten, in de wind. Even verder op trekken we ons kookstelletje uit de rugzak voor de obligate cappuccino. Dit keer geen pannenkoeken maar een grofje – van Het Arnhemse bakkertje – en een wafel – van de LIDL. We kijken uit over een grote waterplas, net als toen. Het is er heerlijk rustig.
De geschiedenis herhaalt zich
Afgelopen vrijdag voelde ik woede opkomen toen ik een fragment bekeek waarin volksvertegenwoordiger van Houwelingen de demissionaire minister-president bevraagde ten aanzien van zijn opmerking: “Rusland mag niet winnen.” Hij vroeg of Rutte die opmerking verder wilde toelichten waarop hij het antwoord gaf dat dat aan Zelensky is. Zes volgende vragen bleven onbeantwoord waarna Rutte lachend wijst naar het WEF-logo op zijn tasje, en het pand verlaat. Ook Rutte is een tassendrager.
Sorry voor deze video. Volop in de herhaling. Mocht je het de eerste keer gemist hebben.
Het weekend was heerlijk
Ik heb heel veel bewogen en lekker gegeten, met elkaar. Wat een geluk. Vanochtend liet ik me verleiden door Sven Hulleman en zijn uitzending met de titel “Hoelang Pikt U Het Nog?” Hij refereert in zijn lezing ook aan het boek “Der Untergang des Abendlandes” waarin Sprenger beschrijft dat de ontwikkeling van culturen te vergelijken is met de ontwikkeling van organismen. Beiden hebben ze een begin- en een eindfase. De geschiedenis herhaalt zich. Ook Doctorandus P. komt nog even voorbij :) vanwege zijn geweldige taalgebruik.
Wat kan ik doen?
Vanmiddag heb ik een afspraak bij de Universiteit van Wageningen. Ik ga in overleg met een aantal mannen die zich, onder andere, bezig houden met stankoverlast door de veehouderij. Daar is wat aan te doen! Ik kan stank afvangen, afbreken en oppotten. Net zoals ik dat met Rutte zou willen doen. Dat oorlogszuchtig mietje dat droomt van Der Untergang des Abendlandes.