Mambo Italiano

Onderweg naar Nijmegen. Ik hoor een lied: laat me zien hoe je danst. Ik mis het dansen. Ik mis het samen, in een groep, bewegen op muziek. Mensen, dicht bij elkaar, lachend. Ik mis de resonantie van het geluid in mijn lichaam, de energie van de mensen om mij heen. Ik mis het, mijn ogen te sluiten om op te gaan in het geheel.

Ik moet niet vooruit kijken. Ik leg de gitaar op mijn knie, tegen mijn flank, tegen mijn buik en ik tokkel. De trilling voelt goed, met name de 6de snaar. Soms zet ik thuis de Sonos op maximaal, met zijn heerlijke bas. Ik doe wat kan. Maak me een beetje zorgen maar wil niet vooruit kijken. Il Mambo Italiano doet wonderen ….