Ondertussen
Onvoorstelbaar hoeveel woorden er zijn die te maken hebben met tijd en het verloop van tijd.
Vanochtend las ik de laatste pagina’s in ‘Cirkel in het Gras‘ van Oek de Jong. Een van zijn eerste boeken, chaotischer dan ik van hem gewend ben, zoekend naar een stijl lijkt mij. Bij vlagen kom ik er maar niet in en dan weer wel. Ik verbaas me over zijn woordenschat. Soms ook heel gewone woorden.
Vorige week rond deze tijd pikten we Gio op van school om door te rijden naar Oostenrijk. Ondertussen alweer een week voorbij. Het voelt alsof mijntijd langs mij knalt. Ik herinner me nog het trage verloop van tijd in mijn jeugd. Alsof alles sneller gaat naarmate ik ouder word.
NS
Wat een grappig woord: Onder-Tussen … ogenschijnlijk, zo niet, feitelijk, onmogelijk. Toch?
NNS
Hij eindigt zijn roman met twee brieven. De laatste woorden: “Ik groet je. Kap het hout.” Heerlijk :)
NNNNS
En dan nu … op weg naar Köln, een feestje bouwen met Oscar en een ‘bende’ levenslustige vrienden, aus der Heimat.