Ontmoetingen

Bij het woord ontmoetingen denken we vaak aan mensen. We ontmoeten mensen (ha, ont-moeten). Maar Je kunt ook andere entiteiten ontmoeten.

Vier jaar geleden heb ik met Olaf gewandeld over Skye. Het was een overweldigende ervaring en bijzonder om vier dagen, samen, alleen, door de schotse hooglanden te trekken, zonder andere mensen in ’t zicht. Aan het eind van de tweede dag landen we in een baai voor de overnachting en zetten we achter een stenen wal ons tentje op. Geheel in de verte staat een hut en om de tijd te verdrijven lopen we er naar toe. Ik ben nieuwsgierig hoe het er van binnen uitziet. Het is een trekkershut, vrij toegankelijk, getrapte banken waarop je je matrasje uit kunt rollen. Ergens op een bankje ligt een boek, ik lees de titel, moet lachen en maak een foto; voor later denk ik.

Een paar maanden geleden wilde ik mijn stapeltje ‘nog te lezen’ aanvullen. Ik vind het mooi om te zien, een soort boekenbatterij, – bron van ideeën, wat een gaaf woord :) – lekker chaotisch gestapeld, op onze boekenbank. De titel schiet door mijn hoofd en ik bestel het boek. Vorige maand heb ik hem uit de stapel getrokken en naast mij neergelegd. Vorige week stop ik hem in mijn rugzak na de laptop, mee naar Nijmegen. Zojuist besluit ik het boek te openen en de eerste pagina’s te voelen. Ik ben best nieuwsgierig omdat ik het hardlopen behoorlijk heb verminderd. Ik denk niet dat ik er het lichaam voor heb om meer dan 10 km te rennen. Ik wacht af, ik lees.

The nature of body is form and substance. The nature of mind is consciousness. Because the body and mind are different by nature, what benefits them is differing in nature as well. The body benefits from movement, the mind benefits from stillness*.

Stillness. Is dat het zelfde als rust? Ik lees de zin en moet denken aan de toevoeging die ik onlangs heb gedaan in mijn antwoord op de vraag: ‘Wat maakt jou gelukkig, Remo‘. Ik lees de zin en moet lachen, en schrijven. Ik explodeer. Not so much stillness :) yet.

NS
Ik fantaseer er over om volgend jaar met Oscar de Skye Trail te lopen; een onofficiële route voor ervaren wandelaars. Minimaal zeven dagen, nagenoeg geen mensen. Enkel schapen, geiten en midges. Durf je het aan Hi-Jink? Ik bedoel, met mij – en mijn spijsvertering – in één tent. Lol.

*
Ik kan erover nadenken en vind het een interessante gedachte. Het is echter geen waarheid. Er bestaat geen waarheid. Ik denk – ik weet het zeker, denk ik – dat zowel lichaam als geest baat hebben bij zowel rust en beweging en rust en beweging en rust en beweging en rust en beweging en rust en beweging tijdens mijntijd. Zowel. Zo-wel.