Puntenslijper
De winter komt eraan. Fantastisch mooi weer buiten. Ooit noemden we dat nazomeren. In deze tijd maken ze er een knuppel van om de prijzen mee te verhogen en – en passant – meer belasting te kunnen ophalen.
Oké, de winter laat nog even op zich wachten maar het wintersportseizoen staat wel al voor de deur. Over een paar weken vertrekken we een lang weekend naar Kaprun, samen met de jongens. Dertig jaar geleden sprak ik Petra daar aan: “Wat een mooi rood hoofd heb jij.”
Vanochtend breng ik de auto weg naar Kok Muys. Ik doe bij hem mijn skeelers onder en met de zon op mijn zij ga ik op acht wielen in soepele slagen rollend terug naar huis. Aan de keukentafel lees ik nog enkele pagina’s in een biografie van Jean-Paul Sartre die ik van Erwin cadeau heb gekregen. Ik lees over zijn studie aan de École Normale Supérieure; alleen die naam al. Ik verzin het niet. Ik lees hoe hij via toneel, muziek en tekst de kar trekt bij het optuigen van de jaarlijkse revue. Ik lees hoe hij keer op keer de mensen die hem opleiden in verlegenheid brengt door zijn subversieve karakter en de manier waarop hij steeds de normaliteit bekritiseert. Ik annoteer en zet af en toe een glimlach neer.
Mijn potlood is bot. Ik pak de kunstige puntenslijper erbij die naast mij op de vensterbank staat. Ik zie pas nu de twee gewichten boven de tijdsaanduiding. Eerst denk ik dat het een weegschaal is, maar later bedenk ik dat de gewichten vermoedelijk gebruikt worden om de tijd ‘goed te laten lopen‘.
Tijd, gewichten en een puntenslijper. In balans loopt het synchroon; met de zon? Ik slijp mijn potlood voor de volgende pagina’s in dit boek.
Subversief
De normaliteit duurt mij te lang. Ikzelf kies meestal voor een prikkelende aanpak. Dan weet ik snel wie ik tegenover me zie. Dat scheelt mijn tijd. Ik houd van flexibele en snelle geesten in mijn omgeving en heb geen bezwaar op af en toe een intensieve discussie. Bier erover. Ik beweer niet dat dit de meest elegante of ontspannen aanpak is, maar voor mij werkt deze detectiemethode, zoals ik dat wil.
Ik slijp mijn potlood voor het schrijven.
NS
In de bergen neem je afstand. Met de slogan ‘3.000 Meter über den Dingen stehen‘ wachten ze ons daar op. Al dertig jaar is het spannend: sneeuw of geen sneeuw. Ik heb zelf de gletsjer zien slinken in de tijd. Over de oorzaak-van-de-oorzaak kan ik met je in discussie. De hoeveelheid gitzwarte roet, die zich als een grijze sluier over het ijs verspreidt, helpt niet mee. Ja, ik ben schuldig. Minder vliegen, minder rijden of schoner vliegen, schoner rijden. Het kan, maar dat is een andere website.
