Tafel van 17

Ik had nooit veel op met getallen. Als iemand getallen gaat noemen wordt ik altijd alert. Meestal hangen getallen samen met ego. Een 8,9 voor een opstel, 80k inkomen (vooral dat k is belangrijk) of een 3.0 6 cilinder met 270 PK. Vaak uitgesproken door kleine geesten.

Als er dan toch een aantal nodig was dan wil ik wel de 11. Ik heb ooit gelezen dat 11 een meester getal is, in lijn met 22 en 33. Zo zou Jezus op 33 jarige leeftijd zijn gestorven en hebben we 33 wervels. Of toch niet.
11 is de gek zelf en de door mij verkozen geboortedag, een week of 7 te vroeg. De 11 is ook leuk omdat het geen 10 is maar 10 + 1. Net niet in een wereld waarin iedereen telt tot 10 of 12. Zelf tel ik tot 11, bij het rekken, strekken, repeteren of tijdens loopoefeningen. Onbelangrijk, gewoon mijn ding.

Enkele aantal jaren geleden werd ik me bewust van de 17. Ik zoek altijd naar grote lijnen en probeer te begrijpen of wellicht ook niet, eerder te zoeken naar ’toevallige’ verbanden tussen gebeurtenissen en situaties. Ik had ooit het idee dat – voor mij – alles in etappes van 17 jaar gebeurt (plus of min een jaartje).

1 x 17 = 17
2 x 17 = 34
3 x 17 = 51
4 x 17 = 68
5 x 17 = 85
6 x 17 = 102
7 x 17 = 119
8 x 17 = 136
9 x 17 = 153
10 x 17 = 170

17
Het nummer waar mijn kussen ligt. Waar ik leef nu een jaar of 11 met Gio, Luca en Petra. 17, ook het nummer waar ik opgroeide in mijn jeugd, met David, Ody en Giacomo, lang geleden, Ryterveld 17 in Swalmen, aan het bos. Was ik er gelukkig? Was het mogelijk om daar gelukkig te zijn? Graanhoeve 17 in Arnhem. Ben ik er gelukkig? Is het mogelijk gelukkig te zijn? Ja, op mijn manier. En ja, ik ben 17 als ik mijn eerste diploma op mag halen en door kan naar het HBO, geen verplichte lessen, eindelijk, vrijheid.

34
Ben ik als Luca wordt geboren. Ik ben vader. Alles draait om vader zijn, geld verdienen en freestylen.

51
Ben ik nu. Luca wordt volgende maand 18. Ik ben nog steeds vader maar, minder, verantwoordelijk, bij wet. We gaan nog mooie dingen doen, samen en ook alleen. Ik wil meer tijd, alleen door brengen, om beter te kunnen horen.

68
Is mijn vader als hij stopt met ademen weinig maanden na de geboorte van Luca. Hij heeft opa mogen zijn, wat kan een vader nog meer wensen? Wow. Als ik die leeftijd heb dan surf ik op zee, knal ik pistes af en bestijg ik de mooiste bergen, her en der. Alleen een idioot kijkt zo ver vooruit.

85
Een mooie leeftijd aldus een moeder in de film ‘La Enfermedad’ als antwoord op een vraag van haar dochter. Ik stel me voor dat ik nog lekker wandel, geniet van mensen om me heen, geniet van vorm, geluid en tijd voor me zelf. Tijd om te lezen, te schrijven, muziek te maken en natuurlijk een potje schaak. Alleen een idioot kijkt zover vooruit.

102 – 1
Dan ben ik nu op de helft. Lijkt me gaaf mits ik helder blijf. Wow, een eeuwigheid. Ars Longa. Alleen een idioot kijkt zover vooruit.

Ik lees ‘De Stelling van de Papegaai‘ van Guedji. Een boek vol getallen. een introductie in de wereld van de wiskunde vergelijkbaar met de ‘Wereld van Sophie’. Het is een grappig boek in een leuke setting, veel kennis en inzichten. Her en der ook teleurstellend door vreemde, onnodige zinnen maar ik zal het daarom niet wegleggen. Ik was mij niet bewust van die enorme invloed van wiskunde. Dat wiskunde een universele taal is. Wonderlijk hoe ritmes, melodieën en teksten allemaal in getallen zijn te vangen. Door repetitie of verbandhoudend via een bijzondere wiskundige omleiding. Ja, ‘De Tafel van 17’, leuke titel voor een boek.