Ti Chiamo Luca
Je wordt maandag 18. Een cijfer, 18 rondjes om de zon. Het enige cijfer dat werkelijk staat. Daar waar secondes, minuten, uren, dagen en maanden niet meer dan verzinsels zijn kan ik niet om 18 rondjes heen. Dus op dit moment, jij mooie jongen, op dit moment ben jij 17 jaren, en, naar boven afgerond, 99% van een jaar, oud.
Ik bespreek dit idee zojuist met jou. Ik stel vraag je hoeveel dagen een jaar heeft. Je antwoordt 365 en ik vraag of dat werkelijk zo is. Ik leg uit en je begrijpt, snel. Je snapt dat we tijd hebben opgedeeld zodat het omgaan met elkaar makkelijker is. Je vertelt dat jij je wilt houden aan die afspraken.
Je vraagt me waarom ik hier over denk, wat het me brengt? Waarom ik schrijf? Ik vertel je dat ik het leuk vind om te doen. Dat ik, door erover te denken, te praten, te schrijven en te delen een beter inzicht krijg. Dat ik het in de eerste plaats toch echt wel voor mezelf doe. Omdat ik nieuwsgierig ben naar onze wereld, de mensen erin en wat ons drijft. Omdat ik wil begrijpen, mezelf, anderen. Omdat ik dat wil.
Je gaat naar boven om te leren, voor je tentamens. Vanavond komen je vrienden. Je weet het niet, het is een verrassing. Jij wilt je verjaardag niet vieren. Als peuter, kleuter en puber niet en ook nu nog niet. Te veel spanning, in de aanloop naar het moment. Dat is niets voor jou, geen mensen in jouw ruimte, jouw huis. Niets plannen maar spontaan. Daarin lijk jij op mij. Dat je vrienden komen weet je nu nog niet dus is er geen stress. Ik verheug me. Pizza en bier. Fuck it.
Je bent boven om te leren. Wij zijn beneden en verzamelen foto’s voor een geanimeerde fotovideo; Luca, Ti Chiamo Luca: 18 jaar Luca Natali. Je bent zo blij met je naam. Luca David Natali. Danatali001@ en DiNatali. Allemaal afgeleiden waar jij ook mee speelt. Ja, je lijkt op mij, geestelijk meer dan in het lichaam, want man, man, Schuur-man (Grooters) all over the place. Maar ook dat verandert. Voorheen zo dun en nu je vrienden stilletjes de eerste kilo’s extra dragen komt jouw lichaam in vorm. Ik herken de vorm, je schouders, jouw armen. Mooi. Mooie jongen, mooie man. Ja, jouw lichaam. Daar mag je het mee doen. Dat is je gegeven.
Sorry Luca, ik heb geen verstand van voetbal, mode of muziek. Ik maak niet veel tijd voor je vrij hoewel ik er altijd ben. Sorry als ik te fel op je reageer en vaak moeilijk doe. Je staat gewoon dichterbij dan ieder ander. Als je vraagt naar dat-waarover-ik-het-meest-gelukkig-ben dan is het toch wel over de manier waarop wij er voor je konden zijn en de keuzes gemaakt. Wat er van je geworden is. Hoe je staat. Zo sterk als je bent. Dat je een mening hebt en er voor wilt gaan. Lief zoals je kunt zijn voor mamma en Gio. Ik vind je een mooie man en heb het altijd geweten. Relax. Geen haast. Het zit er allemaal in. Je hebt goede bouwstenen en, ik mag dat zeggen, een mooie omgeving. Hop hop Natali. Je kunt het, je kunt alles.
