Vermogende gedachten

Van de week las ik een gave zin in het boek van hofnar Emile Ratelband. Ja ja, ik hoor jullie al roepen maar vergeet even wat je weet en laat je vooroordelen achter je.

‘Er bestaan geen onvermogende mensen, alleen onvermogende gedachten’. 

Als ik op de tennisbaan sta en het loopt even niet zo lekker dan begin ik te foeteren en te tieren; het heeft me al wat waarschuwingen gekost. Ik ga er echter niet beter van spelen en blijf vaak denken aan wat er fout ging.

De vermogende, productieve gedachte zou zijn te kijken wat ik moet aanpassen en me daarnaast focussen op het ‘volgende’ punt. Wanneer ik dat doe dan merk ik dat ik echt lekker ga spelen.

Natuurlijk, ik win dan niet van iedereen maar ik zie wel waar het spaak loopt en waar ik me kan verbeteren. En dat kan ik dan weer gaan trainen, toch?