Wachtend Water
Een paar jaar geleden zag ik in de film 7 Years in Tibet en een scene waarbij een gastheer voor zijn gast een laatste thee inschenkt die niet gedronken mag worden. Thee die wacht op de terugkomst van de gast. Ik vond dat mooi en introduceerde bij ons in huis de wachtende koffie – cup – als spin off op het Caffè Sospeso gebaar in Napels.
Iemand tipte mij ooit op het boek ‘Water.’ Niet het beste boek en veel somasomarum, in een zin samen te vatten:
We drinken te weinig water, waardoor cellen niet optimaal functioneren (door uitdroging), niet goed met elkaar communiceren en dus leiden tot ziekte.
Als je de onderbouwing leest dan komt dat op mij behoorlijk plausibel over. In ieder geval het proberen waard. Na het lezen van de subtitel was ik verkocht en voor mij het moment aangebroken om meer water te gaan drinken, simpel, ritmisch, op vaste momenten. Meteen ’s ochtends 2 glazen, voor de lunch 2 glazen, voor het avondeten 2 glazen, voor het naar bed gaan 2 glazen. Dat kan werkelijk iedereen. Easy peasy.
Ik ben verslavingsgevoelig. Als ik niet zo goed in mijn vel zit dan snaai ik veel. Gelukkig kan ik me redelijk goed houden aan mijn vastenschema en eet ik dus alleen tussen 11 en 19 uur maar dan, naar mijn gevoel, onnodig veel. Vorige week heb ik daar iets op bedacht: Wachtend Water :)
Ik zorg dat overal altijd een glas met water klaar staat, in de regel dus op het aanrecht en op mijn bureautafel. Als ik het glas leegdrink vul ik het meteen weer af. Zo krijg ik continu de visuele prikkel om dat glas te pakken en te drinken voor ik weer een broodje chocopasta naar binnen werk. I love Nutella.
Water, je bent niet ziek, je hebt alleen dorst
Wat een geweldige onderschrift. Ja, als dat de complete oplossing zou zijn maar dat is het niet. Het is echter wel een extreem wezenlijk aspect van mijn gezondheid, gratis en voor niets, snel, makkelijk en overal beschikbaar.
Wachtend Water.
NS
’s Ochtends begin ik altijd met een glas citroensap, een pinkje bicarbonato en water. Dat bruist lekker weg. Ontbijt overbodig.