Zo simpel kan het zijn

“The meaning of life is to give life meaning.”

Victor Frankl

Voor mij is deze vraag nooit een onderwerp geweest. Mijn bewustzijnsniveau was altijd laag en ik gleed gewoon door het leven met mijn vrienden zonder doel, behalve dan eenvoudig vermaak en een beetje studie. Op een gegeven moment laat je kinderen ontstaan en dan is het opnieuw heel simpel, je zorgt voor ze en probeert een veilige, prettige en bijzondere omgeving te bieden.

Meer dan 50 jaar glijdend, vloeiend geleefd en eigenlijk nooit iets voor een ander gedaan behalve dan voor de mensen direct om mij heen.

In de film Lucy – zeker niet in mijn top 50 hoewel conceptueel zeker interessant – geeft Morgan Freeman een lezing waarin hij het doel van leven in een woord samenvat: informatieoverdracht. Heerlijk. Ik zoek het specifieke fragment erbij maar krijg het niet gevonden; de trailer speelt zich voor mij af.
Nu ik het zo bekijk, eigenlijk toch wél een aanrader. Lucy is een vrouw die door middel van drugs 100% van haar hersencapaciteit gaat gebruiken .. de volgende stap in onze evolutie aldus Freeman. Binnen de context van dat wat-speelt-is het zeker relevant*. Het was niet mijn bedoeling om hier weer uit te komen toen ik vanochtend aan dit schrijfseltje begon maar dan toch, eigenlijk niet meer dan logisch.

*
Harari, Homo Deus, 2017. Schrik niet als je de introductie leest. Je moet een beetje lef hebben. Voor mij was Sapiens al erg confronterend. Ik vermoed dat Deus nog heftiger wordt.

Ja, soms is het heel simpel.

Een vriend van mij had de oplossing en ik ben het met hem eens: “Nu we er toch zijn, kunnen we er maar beter het beste van maken!” Hoe dat beste eruit ziet? Daarover verschillen we fundamenteel van mening, hoewel we beiden, in onze tijd, gasten vermaken. De quote is uitstekend. Ik sluit me aan.

Vrolijkheid

Vorige week herinnerde Mark Zuckerberg mij aan een moment, precies 2 jaar geleden, een beurs in Brussel waar ik twee dagen The Bobbleshop presenteerde. Gisteren reed ik opnieuw richting België. Op een nieuwe locatie onder Antwerpen ontmoeten locatie- en eventmanagers elkaar in een mooie ambiance in de hoop op betere tijden.
Voor het eerst in 2 jaar tijd tuig ik The Bobbleshop op en mag ik mensen de 3D-scanner demonstreren. Het is mooi om contact te maken. Als mensen zich laten scannen dan moet ik ze altijd de ‘helm’ in begeleiden, lange haren uit het gezicht halen en houden, opdat de scan succesvol is. Subtiele aanraking van man en vrouw. Het is verbazingwekkend hoe goed dat gaat ondanks het intieme karakter. Elke keer probeer ik het met de sensitiviteit van een kapper en ik begrijp.
Als het 3D-model zich ontwikkelt en op het scherm naar voren komt, gebeurt er iets moois. De reacties van de persoon en zijn of haar collega’s. Er wordt veel gelachen als de persoon van figurine wisselt, zich zelf presenteert als surferdude, superwoman of ballerina. The Bobbleshop brengt vrolijkheid. Dit is leuk om te doen. Niet elke week maar een of twee keer in de maand .. daar teken ik voor.

Vorige week las ik het citaat van Frankl en ik werd vrolijk; zo simpel kan het zijn. Zoek niet verder, zoek niet groter, houd het simpel: Het doel van leven is het leven betekenis geven. Dat mag heel klein zijn en jezelf plezieren. Maak het iets wijder, ben goed voor familie en bekenden, of trek het helemaal breed en verbeter de wereld.

Zum Wohl,

Remo

NS
“Verbeter de wereld, begin bij jezelf”: een tegeltje aan de muur, van het toilet, uit mijn jeugd. Hoe dan ook een waarheid. Mijn moeder had nog andere tegeltjes hangen: “Toen ik de mensen leerde kennen, kreeg ik de dieren lief” en “Wie gromt heeft een hondenleven.” Die laatste is met name voor mij belangrijk omdat ik graag, in eerste instantie, grom, als iets me niet bevalt. Hmm.

NNS
De film Lucy is geregisseerd door Luc Besson. Hij heeft ook Le Grand Blue gemaakt; een van mijn absolute favorieten. Hilarische scene met een Fiatje 500. Die stem van Reno, geweldig! Deze scene is geschoten op Amorgos, een eiland ten zuiden van Naxos. De scene uit hun jeugd is gefilmd op Ios. Ik had het voor mijn reis niet uitgezocht en op basis van de beelden dacht ik dat het Santorini was. Vanwege het extreem toeristische karakter wilde ik daar niet naar toe. Ik hoor pas laat in mijn vakantie dat ook naar Amorgos moet maar besluit de dagen met Peet op Naxos te blijven. Het goede nieuws: nog 2 eilanden te gaan en op een steenworp van Naxos.